វិធីត្រឹមត្រូវពេលឱ្យលុយគេខ្ចី៖
១. កំណត់ថ្ងៃសងច្បាស់លាស់។
២. សរសេរក្នុងក្រដាសនូវចំនួនទឹកប្រាក់ និងថ្ងៃកំណត់ដែលត្រូវសងវិញ។
៣. អ្នកដែលខ្ចី(កូនបំណុល) គួរតែសរសេរលិខិតខ្ចីប្រាក់ដោយខ្លួនឯង មិនដូច្នោះគួរតែនិយាយចេញមក រួចឱ្យអ្នកផ្សេងសរសេរជំនួស។ ក្នុងករណីអ្នកខ្ចីឈឺមិនអាចសរសេរឬនិយាយបាន គួរតែហៅអាណាព្យាបាលមកសរសេរឬនិយាយឱ្យគេសរសេរជំនួស។
៤. មានសាក្សីដឹងលឺយ៉ាងតិចពីរនាក់។ បេីគ្មានសាក្សីទេ យេីងអាចផ្ដិតមេដៃក៏ល្អ(គំនិតផ្ទាល់ខ្លួន)
៥. ម្ចាស់បំណុលគួរតែទាមទារទ្រព្យបញ្ចាំពីអ្នកខ្ចី ក្នុងករណីអ្នកខ្ចីគេចខ្លួនមិនសង ម្ចាស់បំណុលអាចលក់ទ្រព្យនោះកាត់កងប្រាក់កម្ចី ហេីយសល់ប៉ុន្មានទុកឱ្យទៅម្ចាស់ទ្រព្យវិញ។ ប៉ុន្តែអំឡុងពេលខ្ចី ម្ចាស់បំណុលគ្មានសិទ្ធិទាញប្រយោជន៍អ្វីពីទ្រព្យបញ្ចាំនោះបានឡេីយ។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ការសរសេរលិខិតកម្ចី ការមានសាក្សីដឹងលឺ និងការទាមទាររបស់បញ្ចាំ ទាំងនេះគឺជាប្រការគួរធ្វេីប៉ុណ្ណោះ មិនមែនជារឿងចាំបាច់ត្រូវធ្វេីជាដាច់ខាតក្នុងច្បាប់ឥស្លាមនោះទេ។ ក្នុងករណីម្ចាស់បំណុលមិនបានធ្វេីរឿងទាំងបីនេះ បន្ទាប់មកកូនបំណុលមិនព្រមសងលុយកាក់វិញ នោះម្ចាស់បំណុលគួរកុំខឹងសម្បា ឬជេរស្ដីថាអ្នកខ្ចីខ្លាំងពេក ផ្ទុយទៅវិញគាត់គួរតែបន្ទោសខ្លួនឯងខ្លះ ដែលមិនបានធ្វេីតាមការណែនាំ ដែលអល់ឡោះបានប្រាប់យ៉ាងលម្អិតក្នុងកូរ៉ាអាន سورة البقرة អាយ៉ាត់ ២៨២-២៨៣។ ម្ចាស់បំណុល មានសិទ្ធិអនុគ្រោះដោយលុបចោលបំណល់ខ្លះ ឬទាំងអស់តែម្ដង ហេីយការធ្វេីបែបនោះគឺបានផលបុណ្យច្រេីនណាស់ ពិសេសក្នុងករណីកូនបំណុលជាអ្នកក្រីក្រលំបាក។
ចំពោះកូនបំណុលវិញ យេីងមិនគួរខ្ចីលុយគេផ្ដេសផ្ដាសនោះទេ គួរតែទុករឿងខ្ចីលុយគេ នៅចុងក្រោយបំផុត គឺក្នុងករណីចាំបាច់ប៉ុណ្ណោះ។ រីឯការខ្ចីលុយដែលមានការប្រាក់ គឺជាអំពេីបាបកម្មធំ ទោះជាខ្ចីពីបុគ្គលធម្មតា ឬពីធនាគារក៏ដោយ។ ដល់ថ្ងៃសង យេីងគួរតែសងគេវិញ កុំពន្យាពេល កុំគេចវេះ ព្រោះគេមានចិត្តអាណិតស្រលាញ់យេីងណាស់ទៅហេីយដែលបានឱ្យលុយយេីងខ្ចី។ ចូរកុំក្បត់សន្យាគេចវេះមិនសង ព្រោះវាមិនត្រឹមតែជាអំពេីបាបកម្ម ថែមទាំងធ្វេីឱ្យខ្លួនយេីងក្លាយជាមនុស្សដែលអស់តម្លៃ គេលែងជឿជាក់ គេលែងទុកចិត្ត។ ចូរកុំធ្វេីឱ្យខូចឈ្មោះ ខូចកិត្តិយស ព្រោះតែលុយបន្តិចបន្តួច។ សុខចិត្តថា ទៅខ្ចីអ្នកផ្សេងមកសងគេសិន បេីថាក្នុងផ្ទះអត់មានអ្វីសោះ ហេីយម្ចាស់បំណុលមិនព្រមពន្យាពេលសង។
